Motivatiebrief

Hieronder is de mogelijkheid om mijn motivatiebrief te lezen.

Kamusta, graag wil ik mijzelf hieronder introduceren en uitleggen waarom ik mee wil op expeditie naar de Filipijnen. Ik ben Anouschka Stok, 16 jaar oud en zit in 5 atheneum. Een van de belangrijkste dingen in het leven vind ik dat je verschillende culturen moet leren kennen en weet hoe mensen in verschillende landen leven. Als mensen betere kennis zouden hebben van andere culturen dan zou de wereld een stuk mooier worden, hier wil ik graag aan bijdragen. Samenwerken zit in mijn bloed en heb ik al vaak moeten toepassen in het dagelijks leven, ik beoefen verschillende teamsporten waarbij ik dit nodig heb.

Later wil ik graag iets doen met kinderen. Kinderen zien overal het positieve van in, ook al zijn het negatieve omstandigheden. Wij hebben hier hele andere leefomstandigheden dan in de Filipijnen, ik wil kijken of er verschil is met de kinderen van hier en daar. In de toekomst kan ik mijn ervaringen van de expeditie gebruiken in mijn dagelijks leven en in de omgang met verschillende kinderen.

Op de expeditie kan ik mijn kwaliteiten goed gebruiken en verbeteren. Ik ben zelfstandig, leergierig, gemotiveerd, ondernemend, behulpzaam (dit kan ik goed toepassen op de expeditie omdat ik verschillende mensen kan helpen die dit ook echt nodig hebben) en sportief. Misschien is het zelfs mogelijk om in de

Filipijnen te basketballen, een sport die in de Filipijnen het populairst is.

Een van mijn mindere punten is dat ik soms een oordeel over mensen en plaatsen klaar heb voordat ik iemand of iets heb leren kennen of weet hoe het is. Hier zou ik graag tijdens de expeditie aan willen werken en verbeteren.

In de groep zal het belangrijk zijn dat er goed moet worden samengewerkt en dat je

ik het toch ondergaan om me te verdiepen in armoede. Want wat is armoede voor ons?

Om mijn expeditie waar te maken moet ik het bekostigen. Er moeten leuke acties bedacht worden en er moet geprobeerd worden om sponsoren te regelen. Dit wordt denk ik een heel leerzaam traject voor mij, waar je later ook veel aan gaat hebben. Ik ga waarschijnlijk inzien dat je het geld niet een twee drie bij elkaar hebt maar dat je er ook echt tijd in moet besteden en je best ervoor moet doen. Mijn doel is om alles bij elkaar te krijgen zodat ik deze geweldige reis kan maken. Om mee te kunnen gaan wil ik bijvoorbeeld een benefietdiner organiseren. Bij dit diner wil ik gehandicapte kinderen betrekken. Om hen een leuke dag te bezorgen kunnen zij bijvoorbeeld helpen bij het koken. Dit diner wil ik organiseren voor kennissen, familie en vrienden bij mij thuis. Om het eten te regelen ga ik naar verschillende supermarkten en vragen of zij mij willen sponsoren d.m.v. eten te geven wat ik kan gebruiken bij dit diner. Ook ben ik bezig te regelen dat ik bij gehandicapte kinderen kan oppassen, zoals ik al eerder heb gemeld. Ik vind het belangrijk om mijn geld zelf bij elkaar te krijgen en zal hier ook zeker mijn best voor moeten doen maar daar heb ik het zeker voor over.

Een expeditie naar de Filipijnen en vrijwilligerswerk doen is een geweldige kans die ik met beide handen wil aangrijpen. Ik vind het belangrijk om de cultuur te leren kennen omdat door het kennen van verschillende culturen je later de wereld misschien een stuk mooier kunt maken. Ook hebben gehandicapte kinderen zorg nodig en moeten zij beseffen dat zij ook iets bijdragen in de wereld, graag zou ik hierbij willen helpen. Hopelijk krijg ik de kans om bij te dragen aan deze expeditie.

op elkaar moet kunnen vertrouwen. Ik denk dat de groep zich zo moet ontwikkelen dat dit uiteindelijk zo goed mogelijk gaat, in groepen kun je immers meer bereiken dan individueel.

De expeditie naar de Filipijnen zal er zeker voor zorgen dat mijn wereldbeeld wordt verbreed. Ik ben nog nooit in derde wereldlanden geweest en het zal voor mij zeker een intrigerende reis worden. Ik zie er naar uit om met de lokale bevolking in contact te komen en een nieuwe cultuur te leren kennen.

Het is belangrijk om gehandicapte kinderen een leuke dag te bezorgen. Deze kinderen worden vaak achtergesteld en genegeerd door de bevolking. Daarom moeten we voor hen een leuke dag organiseren, zij horen er namelijk ook gewoon bij. Ik vind het belangrijk om deze kinderen zo goed mogelijk te helpen. Om mij hierop voor te bereiden ben ik bezig om verschillende oppasadresjes te zoeken waarbij de kinderen gehandicapt zijn zodat ik meer leer over deze kinderen en hun beperking. Op de Filipijnen kan ik nog meer ervaring opdoen en ze daar zo goed mogelijk proberen te helpen met wat ik hier in Nederland heb geleerd. Ook kan ik de verschillen in omgang met deze kinderen vergelijken in een vergelijkingsstudie, hierbij kan ik de beste punten uit beide landen vergelijken, dit kan ik misschien later in de toekomst toepassen.

De Filipijnen is een land waar veel armoede heerst. Dit heb ik nooit van dichtbij meegemaakt en ik zie er ook best tegenop om te zien hoe weinig de mensen daar waarschijnlijk zullen hebben. Zo lijkt het mij heel moeilijk om op een vuilnisbelt te leven en daar spullen te zoeken die genoeg waarde hebben om te verkopen. Ondanks dat ik er tegenop zie wil