Dag 10

Tot 10:00 uur uit geslapen om bij te komen na een onrustige nacht bij het gastgezin. Het zou een heftige dag worden vandaag. We zijn gaan helpen bij de organisatie Little Lamb. Dit is een opvangtehuis voor meervoudig gehandicapte kinderen die nergens anders terecht kunnen. Het complex van Little Lamb ligt midden in een arme wijk in de stad. Er stonden hoge muren om het gebied heen en dat gaf het een rustige sfeer. Hier hebben wij de kinderen een leuke dag bezorgd. Om het extra leuk te maken hebben wij cadeautjes meegenomen vanuit Nederland die zij goed kunnen gebruiken: luiers, viltstiften, ballonnen, potloden en nog veel meer. Ook hebben de mannen van de groep 's morgens Jollybee gehaald. Dit is de Filipijnse variant van de McDonalds maar dan met rijst. Aangezien de kinderen elke dag hetzelfde te eten krijgen was dit een welkome afwisseling voor ze.

We zijn met de kinderen de speeltuin in gegaan en hebben met ze geschommeld, op de wip gezeten en van de glijbaan gegleden. Het gebouw was in twee delen verdeeld, op de begane grond liepen de kinderen rond die nog mobiel waren. Boven lagen de kinderen die helemaal niks konden en eigenlijk de hele dag in hun wiegjes lagen. De kinderen boven waren er slecht aan toe en het was erg heftig om te zien. Er waren zelfs 'kinderen' die 23 en 26 jaar oud waren, terwijl zij eruit zagen als 8. Er waren ook kleine kinderen die blind zijn, vergroeide ruggenwervels hebben, spasmen en nog meer verschrikkelijke dingen.

Beneden hebben wij met de kinderen in de speeltuin gespeeld, getekend en ballen overgegooid. Boven was dit niet echt mogelijk. Daar was het al genoeg om hun hand vast te houden of naar ze te lachen. Op de bovenverdieping hebben wij de kinderen te eten gegeven en zijn we met hun rondjes gaan lopen in de buitenlucht. Ik ben vooral een lange tijd bij een 9 jarig jongetje gebleven die 's ochtends nog 40 graden koorts had. Het was wel fijn om te merken dat de kinderen het erg leuk vonden. Ze hebben een lastig leven gehad en nog voor de boeg, maar dat lijken ze zelf nauwelijks door te hebben. Toch hadden wij het gevoel dat wij echt iets bijdroegen met onze aanwezigheid vandaag. Na een heftige middag zijn wij weer weggegaan bij Little Lamb om de rest van de middag op een iets luchtigere manier te besteden.

We zijn naar het winkelcentrum Ayala gegaan. We kregen de opdracht om voor 150 peso's een lunch bij elkaar te krijgen. We zijn naar de McDonalds gegaan, lekker makkelijk en soms best te eten. Daarna was het tijd om op zoek te gaan naar souvenirs en kleding. Bij het kopen van de souvenirs was het nog een sport om goed af te dingen. We hebben het toch voor elkaar gekregen de prijs wat omlaag te dingen. Na een tijd rondgekeken en dingen gekocht te hebben was het tijd voor het avondeten. Daarna zijn we in een Jeepney terug naar het hostel gereden. Een Jeepney is een Jeep die overgebleven is uit de Amerikaanse tijd waar de laadbak is omgetoverd tot zittingen. De dag sloten we af met een Mcflurry.